Vrijwel iedereen di aan sport doet, of heeft gedaan, kent wel de term Fair Play. Globaal kunnen we het Fair Play-beginsel omschrijven als ‘het hanteren van een van een aantal  afspraken en regels om de sport voor zo veel mogelijk mensen aantrekkelijk en plezierig te houden’ Fair Play is in feite een gedragscode voor de manier waarop we samen aan sport willen doen. Door bewust met die onderlinge afspraken en regels om te  gaan, kunnen we onze sport ook in de toekomst eerlijk en aantrekkelijk houden. Beperking van blessures voorkomt leed en levert ook nogal wat financiële besparingen op. Fair Play vereist niet alleen dat iedere sporter zelf de (spe)regels naleeft, maar uiteraard ook alle betrokkenen van de club. Ook dienen we de regels zodanig aan te passen om het spel plezier te vergroten ( kwaliteitsaspect). Buiten de sporter en zijn directe omgeving (ouders, trainers, begeleiders en alle overige leden) bepalen ook tal van andere invloeden en instanties de sfeer waarin de sport wordt beoefend, zoal de media, sponsors en de toeschouwers.

Fair Play gaat over sportiviteit en respect in de sport. Sportiviteit dat bij aan een leuke, plezierige en veilige sportbeoefening. Fair Play komt aan de orde als binnen een sportsituatie met elkaar de ‘strijd’ wordt aangegaan. Helaas kennen we ook allemaal de slechte voorbeelden van spelovertredingen, scheldpartijen, pesten en agressief gedrag.

De bevordering van Fair Play richt zich op de aspecten: omgang met regels en omgang met anderen.

Omgang met regels:

• Fair Play heeft te maken met het naleven van de geschreven regels. Als sporters zich met elkaar gaan meten, is een minimale voorwaarde dat er regels zijn. Deze regels maken de wedstrijd en een eerlijke strijd mogelijk.. De sporters moeten zich willen houden aan regels (attitude) en zich kunnen houden aan de regels (regelkennis en vaardigheid)

Omgang met anderen:

• Hoe gaan sporters, trainers, coaches en scheidsrechters met elkaar om tijdens de wedstrijd? Is er sprake van onderling respect. Is er een strijd tussen de sporters, waarbij alles geoorloofd is als de scheidsrechter het maar niet ziet? Wordt er gemopperd als iemand fouten maakt? Worden beslissingen van de scheidsrechter door sporters, trainers en coaches geaccepteerd? En geven de trainers en coaches het goede voorbeeld?

Voor alle groepen in een sportvereniging of een sportbond bestaan verschillende gedragsregels.

Voorbeelden van deze gedragsregels voor onze sporters, supporters en leden zijn:

• Gedraag je altijd en overal sportief
• Spreek elkaar aan op het gedrag
• Geef het goede voorbeeld
• Ik ben zuinig op jouw spullen. Ben jij dat ook op die van mij?
• Afspraak is afspraak!
• Houd je eigen aan de spel- én de clubregels
• Accepteer beslissingen die genomen zijn, ook al is dat soms moeilijk
• Probeer te winnen, maar doe dat op een eerlijke manier
• Complimenteer Fair Play
• Geef fouten toe
• Respecteer het werk van de mensen die het sporten voor jouw mogelijk maken
• Het schoon en ordelijk houden van de kleedkamers, kantine en velden